डा.उप्रेतिले दुवैजनाको अनुहारतिर पालो पालो हेर्दै भने-पुराना रिपोर्टहरू राम्रोसंग हेर्दा मैंले विभिन्न स्वास्थ्य संस्थाहरूमा गएर एकै किसिमका परीक्षणहरू बारम्बार गराउनु भएको पाएँ ।दुबै जनाको हार्मोनको अवस्था सन्तोषजनक रहेको मेरो निष्कर्ष छ । अर्कोतिर राजनजीको वीर्यमा शुक्रकीटको संख्या र समक्रमणको स्थिति पनि सन्तोषजनक रहेको बारम्बारका परीक्षणको रिपोर्टबा स्पष्ट हुन्छ । रीताजीको पाठेघरको,डिम्बबाहिनी नली र योनीबाट लिईएको स्वाबको रिपोर्ट पनि सामान्य ब्यक्तिमा हुनुपर्ने जस्तै छ । यसरी सरसर्ति हेर्दा तपाइंहरुको बिवाह पछि तपाईंहरू सन्तानको चाहना राखेर कुनै गर्भनिरोधक साधन प्रयोग नगरी सात वर्ष लामो समयसम्म संगसंगै जीवन यापन गर्दा पनि गर्भधारण नहुनुको कारण परम्परागत चिकित्साको दृष्टिकोणबाट एक किसिमले रहस्यमयनै देखिन्छ ।
त्यै त भनेको डाक्टर साब हामी कहाँ कहाँ गएनौं ? कुन कुन जाँच कुन डाक्टरले भने जसरी गराएनौं ? के औषधि कुन डाक्टरको सल्लाह अनुसार खाएनौं ? अन्तयमा केही काम नलागेर तपाईंको नाम सुनेर र तपाईंको उपचारबाट सन्तान पाएकै एकजनाको सिफारीसमा हामी यहाँ आएका डाक्टरसाब ! अब तपाईंकै आश छ । तपाईंको उपचारबाट जायजन्म भएमा,हामी आमाबाबु बन्न पाएमा तपाइंको जीवनभर गुणगान गर्नेछौं । तपाईं र तपाईंका सन्तानलाई पनि इश्वरले हेर्नेछन ।रीताले यसअघिका सबै ढाक्टरकहाँ हाल्दै आएको बिन्तपत्र डा.उप्रेती समक्ष पनि चढाई ।
डा.उप्रेतिले लामो सास तानेर आफू बसेको आरामकुर्सीमा अडेस लाग्दै भने- हेर्नुस रीताजी । सबै डाक्टरले आफूले उपचार गरेको ब्यक्तिको उपचार सफल होस,मलाई जस मिलोस भन्ने चाहना राख्दछ । त्यसकारण म अरूले गरेको उपचार उपयुक्त थियो थिएन भन्ने अनधिकृत विषयमा प्रवेश नगरी बरु आफ्नो सीमाको बारेमा तपाईंलाई केही बताउन चाहन्छु ।
म प्रजनन स्वास्थ्यको क्षेत्रमा बिगत बीस वर्ष भन्दा बढी समयदेखि निरन्तर रूपले कारयरत चिकित्सक भएको कारणले बाँझोपन र त्यसको प्रचलित उपचारको बारेमा मैंले गर्ने उपचारको सिद्धान्त र मैंले गर्ने उपचारको सिद्धान्तमा फरक पर्दैन । बरू जहाँ जहाँ वा जुन जुन केसमा जटिल प्रक्रिया वा शल्य चिकित्साको आवश्यकता पर्दछ त्यहाँ स्त्री बिशेषज्ञ वा युरोलोजिस्ट र हार्मोनको जटिलता बढी भएका केसहरूमा इन्डोक्राईनोलजिस्टको सेवा बढी उपयोगी हुन सक्दछ । म आदारभूत रूपमा यौन बिशेषज्ञ भएको कारणले मेरो सेवा त्यस्ता केसहरूमा बढी प्रभावकारी हुन सक्तछ जहाँ सन्तान नहुने दम्पतीका बीच अापसी सम्बन्ध वा यौन सम्बन्धमा कुनै शारीरिक वा मानसिक जटिलता छ अथवा मनोबैज्ञानिक कुनै जटिलताले शारीरिक प्रभाव पनि निम्त्याएको छ । त्यसकारण म तपाईंहरूको नितान्त व्यक्तिगत जीवन,जसको विवरण सामान्य अवस्थामा व्यक्तिले कसैलाई पनि दिनु नहुने सामाजिक मान्यता छ र कुनै पनि व्यक्तिलाई त्यसको विवरण दिन कानूनले पनि बाध्य गर्न सक्दैन, त्यसको कुनै पनि पक्ष बारे जानकारी लिन र प्रश्न सोध्न मलाई स्वेच्छिक अनुमति दिने सहयाेगको लागि अनुरोध गर्दछु ।
डाक्टरको कुरा सुनेपछि दुवैजना एकिछन अक्मकाए, एक अर्कालाई हेराहेर गरे अनि फेरि लगभग एकै पटक दुबैको मुखबाट आवाज निस्कियो मलाई मन्जुर छ डाक्टर साहेब ।
त्यसपछि डाक्टर एच.सी.उप्रेती र राजन तथ रीता चौलागाईं दम्पति बिच आधा घण्टाको काउन्सेलिङ् सेसन शुरू भयो ।
आधा घण्टा लामो छलफलपछि डा. उप्रेती रीततर्फ फर्किएर भन्दै थिए अब अन्तिम प्रशन- दुबै जनाले विवाह पश्चात शुरूदेखि अहिलेसम्म आफ्नो यौन जीवनबाट लगातार सन्तुष्टी महशुस गर्दै आउनु भएको छ ?
राजनले सकारात्मक रूपमा शिर हल्लाएर यो कुरामा आफ्नो सम्मति जनायो । रीताले केहीबेर अक्मकाउंदै भनी-अँ अब त एडजस्ट हुन सिकियो,बानी परियो । विवाहको केही समय पछि सम्म त अाफूलाई उपेक्षित महसूस गर्थें म । आफूमा केही ठूलै कमी कमजोरी छ भन्ने आभाष हुन्थ्यो ।
विवाहको तत्काल पछिको केही समयसम्म तपाईं आफूलाई वहाँबाट उपेक्षित महशूस गर्नुहुन्थ्यो ? डाक्टरले प्रतिप्रश्न गर्दा राजनले अलि झस्केर रीतातिर हेर्यो ।
हजुर.. । हो…।कहिलेकाहीं त माइत फर्केर जाऊ कि आत्महत्या गरौं जस्तो पनि लाग्थ्यो ।
राजनको निधारमा पसिनाका केही थोपा देखा परे । अनुहार मलिन देखियो ।
किन ? यो प्रश्न गर्दै गर्दा डाक्टरका दुबै आँखा मानौं रीताको अनुहारमैं गाडिएका थिए ।
किनकि सम्भोग पछि वहाँ सधैं बाहिर निकालेर स्खलन गर्नुहुन्छ । हातले ।
डा. उप्रेती लामो सास तानेर आराम कुर्सीमा लमतन्न तेर्सिए ।